ocak

4 Ocak 1946, Cuma
Büyük İskender: Yüzün hiç de yabancı gelmiyor. Adın ne senin?
Karagöz: Karagöz. Ya sen, sen kimsin?
Büyük İskender: Makedonyalı, İskender.
Karagöz: Yaa’ Zır tanıdım seni.

5 Ocak 1948, Pazar
Yaram dün kapandı. Bugün Bakanlık’a. İnsanlar, kimi zaman öylesine kayıtsız oluyorlar ki, gözlerim masalarında duran mürekkep hokkalarına ilişir ilişmez, hokkayı kapıp kafalarına boşaltmak, onları uyandırmak istiyorum.

Yorgos Seferis, Bir Şairin Günlüğü

*

Şu karşımdaki nehirle en az beş yaş var aramda, şu dağ benden üç yaş büyük. Gidemeyeceğim bir yere koymuşlar Madagaskar’ı, Hindistan gittikçe uzaklaşıyor benden. Ama dünyada güzel şeyler de oluyor, mesela yalnız nemle beslenen bir bitki hediye edildi bana bu yılbaşı, hiçbirimiz fotoğraflardaki biz değiliz. Fotoğraflardaki insanlar neredeler? Sanki hiç gelmemişler, kalmamışlar. Fotoğraflara nem iyi gelmiyor. Hayatta kalmak için pek az şeye ihtiyacımız var. Bir şaire, bir günlüğe, bir nehire, bir dağa, belki bir çam ağacına. Olsa olsa en fazla bunlara.