uzadıkça uzuyor bu koridor,
bir bardak kırılıyor kendiliğinden, aydınlıktır
bir şişe devriliyor, aydınlık
bir laf çıkıveriyor ağzımdan, hep aydınlık
bir rüya gözlerimde büyüyor, gündüz niyetine…
kapının ağzında yere çöküp bir dilek tutuyorum, o da zaten olmuyor.
iyi ki doğum günüm değil,
iyi ki kaymıyor bir yıldız,
bir tutup, bir bırakıyorum dileğimi
iyi ki sessizlik diye bir şey var.
ve iyi ki şurdan şuraya gidesi yok kimsenin.
herkes yanında istiyor, herkesi
kimse kıpırdamıyor, kimse için.