eşyalar tozlanır, insanlar kitap yazar
şimdi çöz beni
sudaki kayalığımdan
havadaki bulutumdan çöz
dizlerinin hizasından
parmaklarının ucundan çöz
çocukken otobüs yolculuklarımda, yaşlılar geçmişlerini, ben yaşlıları izlerdim. düşünecek şeylerim hemen bittiğinden, oturup seni beklerdim.
bana hiç ekmek getirmedin,
gofret, çikolata, sakız filan,
gözlerim yolda, ellerim kalbimde, gelmedin
gözlerimden çöz
seninle ilgili az şey biliyorum, mesela griyi ellerinle seçersin, siyah üzerine konar kendiliğinden, o kadar.
‘hepsinden biraz’ kaldım
eksiksen tamamlan
bugün yine üzerime sonbahar bitkileri filan döküldü, bir başka mekanizma ile çekildi başımın üstünden gökyüzü, sen yoktun, ayaklarımın altından akıyordu dünya, ayaklarımdan çöz.
biliyorum bakmazsam dağ olacak
baktığımdan çöz.